روانشناسان فرآیندها و رفتارهای شناختی، عاطفی و اجتماعی را با مشاهده، تفسیر و ثبت نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیطشان مطالعه می کنند. آنها از یافته های خود برای کمک به بهبود فرآیندها و رفتارها استفاده می کنند.
وظایف
روانشناسان معمولاً کارهای زیر را انجام می دهند:
- انجام مطالعات علمی رفتار و عملکرد مغز
- افراد را مشاهده، مصاحبه و نظرسنجی کنید
- مسائل روانی، عاطفی، رفتاری یا سازمانی را شناسایی کنید و اختلالات را تشخیص دهید
- تحقیق و شناسایی الگوهای رفتاری یا عاطفی
- الگوهایی را آزمایش کنید که به آنها در درک و پیش بینی بهتر رفتار کمک می کند
- در مورد درمان مشکلات با مشتریان بحث کنید
- برای به اشتراک گذاشتن یافته ها و آموزش دیگران، مقالات، مقالات پژوهشی و گزارش بنویسید
- بر کارآموزان، پزشکان و متخصصان مشاوره نظارت کنید
روانشناسان به دنبال درک و توضیح افکار، عواطف، احساسات و رفتار هستند. آنها از تکنیک هایی مانند مشاهده، ارزیابی و آزمایش برای ایجاد نظریه هایی در مورد باورها و احساساتی که بر افراد تأثیر می گذارد استفاده می کنند.
روانشناسان اغلب اطلاعات جمع آوری می کنند و رفتار را از طریق آزمایش های آزمایشگاهی کنترل شده، روانکاوی یا روان درمانی ارزیابی می کنند. آنها همچنین ممکن است تست های شخصیت، عملکرد، استعداد یا هوش را انجام دهند. آنها به دنبال الگوهای رفتاری یا روابط بین رویدادها هستند و از این اطلاعات هنگام آزمایش نظریه ها در تحقیقات خود یا هنگام درمان بیماران استفاده می کنند.
نمونه هایی از انواع روانشناسان در زیر آمده است:
روانشناسان بالینی اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری را ارزیابی، تشخیص و درمان می کنند. روانشناسان بالینی به افراد کمک می کنند تا با مشکلاتی از مسائل شخصی کوتاه مدت گرفته تا شرایط شدید و مزمن مقابله کنند.
روانشناسان بالینی برای استفاده از روش های مختلف برای کمک به افراد آموزش دیده اند. اگرچه استراتژی ها معمولاً بر اساس تخصص متفاوت است، روانشناسان بالینی اغلب با بیماران مصاحبه می کنند، تست های تشخیصی می دهند و روان درمانی فردی، خانوادگی یا گروهی ارائه می دهند. آنها همچنین برنامه های اصلاح رفتار را طراحی می کنند و به بیماران کمک می کنند تا برنامه خاص خود را اجرا کنند. برخی از روانشناسان بالینی بر روی جمعیت های خاص، مانند کودکان یا سالمندان، یا بر روی تخصص های خاصی مانند روانشناسی عصبی تمرکز می کنند.
روانشناسان بالینی اغلب در مورد بهترین درمان برای بیماران، به ویژه درمانی که شامل دارو است، با سایر متخصصان بهداشت مشورت می کنند. در حال حاضر تنها آیداهو، ایلینویز، آیووا، لوئیزیانا و نیومکزیکو به روانشناسان بالینی اجازه تجویز دارو برای بیماران را می دهند.
روانشناسان مشاوره به بیماران کمک می کنند تا با مشکلاتی از جمله مسائل خانه، محل کار یا در جامعه خود برخورد کنند و آنها را درک کنند. این روانشناسان از طریق مشاوره با بیماران همکاری می کنند تا نقاط قوت یا منابعی را که می توانند برای مدیریت مشکلات استفاده کنند شناسایی کنند. برای کسب اطلاعات در مورد سایر مشاغل مشاوره، به نمایه های درمانگران ازدواج و خانواده، سوء مصرف مواد، اختلالات رفتاری، و مشاوران سلامت روان و مددکاران اجتماعی مراجعه کنید.
روانشناسان رشد پیشرفت و تکامل روانی را که در طول زندگی اتفاق می افتد مطالعه می کنند. بسیاری از روانشناسان رشد بر روی کودکان و نوجوانان تمرکز می کنند، اما ممکن است پیری و مشکلات پیش روی افراد مسن را نیز مطالعه کنند.
روانشناسان قانونی از اصول روانشناختی در سیستم قضایی حقوقی و کیفری برای کمک به قضات، وکلا و سایر متخصصان حقوقی برای درک جنبه های روانشناختی یک پرونده خاص استفاده می کنند. آنها اغلب در دادگاه به عنوان شاهد خبره شهادت می دهند. آنها معمولاً در پرونده های خانوادگی، مدنی یا جنایی تخصص دارند.
روانشناسان صنعتی-سازمانی با استفاده از اصول روانشناختی و روش های تحقیق برای حل مشکلات و بهبود کیفیت زندگی کاری، روانشناسی را در محیط کار به کار می گیرند. آنها مسائلی مانند بهره وری در محل کار، مدیریت یا سبک کار کارکنان و روحیه کارکنان را مطالعه می کنند. آنها همچنین به مدیران ارشد، مدیران آموزش و توسعه، و متخصصان آموزش و توسعه در برنامه ریزی خط مشی، غربالگری یا آموزش کارکنان و توسعه سازمانی کمک می کنند.
روانشناسان توانبخشی با افراد ناتوان جسمی یا رشدی کار می کنند. آنها به بهبود کیفیت زندگی کمک می کنند یا به افراد کمک می کنند پس از یک بیماری یا حادثه بزرگ سازگار شوند. آنها ممکن است با فیزیوتراپیست ها و معلمان برای بهبود سلامت و نتایج یادگیری کار کنند.
روانشناسان مدرسه اصول و تکنیک های روانشناختی را برای اختلالات آموزشی و اختلالات رشدی به کار می برند. آنها ممکن است به مشکلات یادگیری و رفتاری دانش آموزان بپردازند. طراحی و اجرای برنامه های عملکرد و ارزیابی عملکردها؛ و به دانش آموزان و خانواده ها مشاوره می دهد. آنها همچنین ممکن است با سایر متخصصان مدرسه مشورت کنند تا بهبودهایی را در آموزش، یادگیری و استراتژی های اداری پیشنهاد دهند.
جراحی مغز و اعصاب کم تهاجمی