میومکتومی

میومکتومی بسیار موثر است، اما فیبروم ها می توانند دوباره رشد کنند. هر چه جوانتر باشید و فیبروم های بیشتری در زمان میومکتومی داشته باشید، احتمال اینکه در آینده دوباره به فیبروم مبتلا شوید بیشتر می شود. زنانی که به یائسگی نزدیک می شوند کمترین احتمال را دارند که پس از میومکتومی دچار مشکلات عود کننده فیبروم شوند.

میومکتومی را می توان به روش های مختلف انجام داد. بسته به اندازه، تعداد و محل فیبروم های شما، ممکن است واجد شرایط میومکتومی شکمی، میومکتومی لاپاروسکوپی یا میومکتومی هیستروسکوپی باشید.

میومکتومی شکمی

همچنین به عنوان میومکتومی "باز" ​​شناخته می شود، میومکتومی شکمی یک روش جراحی بزرگ است. این شامل ایجاد یک برش از طریق پوست در قسمت تحتانی شکم، معروف به "برش بیکینی" و برداشتن فیبروم ها از دیواره رحم است. سپس عضله رحم با استفاده از چندین لایه بخیه به هم دوخته می شود. شما در طول عمل خواب خواهید بود.

از دست دادن خون در طول جراحی ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشد. برخی از زنان قبل از عمل خون خود را ذخیره می کنند تا خون خود را به جای خون از بانک خون دریافت کنند.

بیشتر زنان دو شب را در بیمارستان و چهار تا شش هفته را در خانه سپری می کنند. بعد از عمل، یک اسکار افقی چهار اینچی در نزدیکی موهای ناحیه تناسلی یا خط "بیکینی" خود خواهید داشت.

پس از میومکتومی، پزشک شما ممکن است سزارین (سزارین) را برای زایمان آینده توصیه کند. این برای کاهش احتمال باز شدن رحم شما در طول زایمان است. نیاز به سزارین به میزان عمق فیبروم ها در دیواره رحم در زمان برداشتن جراحی بستگی دارد.

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که فیبروم های جدید ممکن است ایجاد شوند که منجر به علائم عود کننده و اقدامات اضافی می شود.

خطرات

مانند هر عمل جراحی، میومکتومی شکمی خطراتی دارد، هرچند نادر است. حدود 5 درصد از زنان پس از جراحی دچار عفونت می شوند که با آنتی بیوتیک در بیمارستان به مدت 5 روز درمان می شود. حدود 5 درصد از زنان دچار عفونت زخم می شوند. اگرچه عفونت زخم در خانه درمان می شود، اما مراجعه مکرر به مطب تا شش هفته ضروری است.