چه کسانی باید این تست اختلال دوقطبی را انجام دهند؟

علائم اختلال دوقطبی بسیار شدیدتر از نوسانات خلقی معمولی است و می تواند در زندگی روزمره و روابط شما اختلال ایجاد کند. خلق و خوی شما می تواند از اوج شیدایی به پایین ترین حالت افسردگی تغییر کند و باعث تغییرات شدید در سطوح انرژی و نحوه تفکر، احساس و رفتار شما شود.

یک دوره شیدایی می تواند باعث شود که شما یک مایل در دقیقه صحبت کنید، خیلی کم بخوابید، بی پروا رفتار کنید، دعوا کنید یا حتی دچار هذیان شوید. در افراط دیگر، افسردگی دوقطبی می تواند باعث شود که شما خیلی آهسته حرکت کنید و صحبت کنید، بیش از حد معمول بخوابید، احساس بی قراری، گناه، و تحریک پذیری کنید یا حتی ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهید.  

با این حال، علائم دوقطبی نیز می تواند به طور گسترده ای از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، که اغلب به نوع اختلال دوقطبی بستگی دارد . برای مثال، در حالی که برخی افراد بیشتر مستعد دوره‌های شیدایی یا افسردگی هستند، برخی دیگر هر دو را به یک اندازه تجربه می‌کنند. به طور مشابه، برخی افراد می توانند تغییرات خلقی بسیار شدیدتر و مکررتری را نسبت به دیگران تجربه کنند.

تست اختلال دوقطبی زیر بر اساس پرسشنامه اختلال خلقی (MDQ) طراحی شده است که برای شناسایی علائم خلقی که اغلب در اختلال دوقطبی یافت می شود، طراحی شده است. این می تواند یک ابزار غربالگری مفید برای بزرگسالان و نوجوانان 12 سال و بالاتر باشد. در حالی که هیچ آزمایشی نمی تواند جایگزین تشخیص پزشکی شود، انجام این آزمون کوتاه ممکن است به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا باید برای تشخیص دقیق با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید یا خیر.

تست اختلال دوقطبی را انجام دهید

به 15 سوال زیر پاسخ دهید و مناسب ترین پاسخ را انتخاب کنید. فقط نمره کل شما مهم نیست، بلکه سؤالات خاصی است که با «بله» پاسخ می دهید.

عواملی که می توانند بر امتیاز شما تأثیر بگذارند

هنگام بررسی پاسخ‌های خود، مهم است که به یاد داشته باشید که عواملی غیر از اختلال دوقطبی نیز می‌توانند باعث تغییر در سطح خلق و خو و انرژی شوند. برخی از شرایط پزشکی یا استفاده از الکل، مواد مخدر یا داروهای تجویزی نیز می‌تواند باعث ایجاد تجربیات مشابه شود.

• استفاده از موادی مانند کوکائین، اکستازی و آمفتامین ها می تواند باعث ایجاد دوره های شیدایی شود.
• داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب، داروهای سرکوب کننده اشتها، کورتیکواستروئیدها، داروهای سرماخوردگی بدون نسخه، کافئین و داروهای تیروئید نیز می توانند باعث شیدایی شوند.
• استفاده از الکل و مسکن ها می تواند علائم افسردگی را آغاز کند.
• سایر شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید، بیماری آدیسون و سندرم کوشینگ نیز می توانند بر خلق و خو و سطح انرژی شما تأثیر بگذارند.
• عوامل دیگری مانند کمبود خواب، تغییرات فصلی، کافئین، کمبود ویتامین B12 و استرس نیز می توانند بر خلق و خو و انرژی تأثیر بگذارند.