ستون مهره یا ستون فقرات از 33 مهره تشکیل شده است که توسط دیسک های اسفنجی از هم جدا شده اند. ستون فقرات به 4 ناحیه تقسیم می شود:
ستون فقرات گردنی. 7 مهره اول که در گردن قرار دارند
ستون فقرات قفسه سینه. 12 مهره بعدی که در ناحیه قفسه سینه قرار دارند
ستون فقرات کمری. 5 مهره بعدی که در قسمت پایین کمر قرار دارند
ستون فقرات خاجی. پایین ترین 5 مهره، واقع در زیر کمر، شامل 4 مهره تشکیل دهنده دنبالچه (دنباله)
ستون فقرات کمری از 5 بخش استخوانی در ناحیه کمر تشکیل شده است که در آن بیماری دیسک کمر رخ می دهد.
دیسک برآمده. با افزایش سن، دیسک بین مهره ای ممکن است مایع خود را از دست داده و خشک شود. با این اتفاق، دیسک اسفنجی (که بین قسمت های استخوانی ستون فقرات قرار دارد و به عنوان یک ضربه گیر عمل می کند) فشرده می شود. این ممکن است منجر به شکستگی حلقه بیرونی سخت شود. این به هسته یا داخل حلقه اجازه می دهد تا بیرون بیاید. به این دیسک برآمده می گویند.
پارگی یا فتق دیسک. همانطور که دیسک به شکستن ادامه می دهد، یا با فشار مداوم بر ستون فقرات، هسته پالپوس داخلی ممکن است در واقع از حلقه پاره شود. این یک دیسک پارگی یا فتق است. سپس قطعات مواد دیسک می توانند روی ریشه های عصبی واقع در پشت فضای دیسک فشار بیاورند. این می تواند باعث درد، ضعف، بی حسی یا تغییر در حس شود.
بیشتر فتقهای دیسک در قسمت تحتانی ستون فقرات کمری، بهویژه بین مهرههای چهارم و پنجم کمری و بین مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی (سطوح L4-L5 و L5-S1) اتفاق میافتد.
علت بیماری دیسک کمر چیست؟
بیماری دیسک کمر به دلیل تغییر در ساختار دیسک نرمال ایجاد می شود. بیشتر اوقات، بیماری دیسک در نتیجه پیری و خرابی طبیعی که در داخل دیسک رخ می دهد رخ می دهد. گاهی اوقات، آسیب شدید می تواند باعث فتق دیسک طبیعی شود. همچنین آسیب ممکن است باعث بدتر شدن فتق دیسک شود.